Katalog zbiorów biblioteki

Niełatwo być synem sławnego ojca i spełniać oczekiwania nie tylko jego, lecz także miłośników wyrobów czekoladowych znanej firmy. Emil Wedel pragnie żyć po swojemu, szybko jednak dochodzi do wniosku, że kontynuowanie rodzinnej tradycji stanowi jego powołanie i sens bytu. Pobyt na praktyce w Paryżu, gdzie Emil zawiera znajomość z byłą niewolnicą Patsy Miller, pomaga sprecyzować kierunek własnego losu. Po powrocie do Warszawy Emil zakochuje się w przyszywanej kuzynce Eugenii, poślubia ją i z zapałem rozwija spuściznę otrzymaną od ojca. Życie prywatne państwa Wedlów przeplata się z losami ich służących. Czas mija, na scenie pojawia się nowe pokolenie jednych i drugich. Emil Wedel z żoną Eugenią wiodą szczęśliwą egzystencję, rodzą się im dzieci na czele z pierworodnym Janem, kolejnym właścicielem firmy. A ta przeżywa rozkwit. W jej progach goszczą m.in. Henryk Sienkiewicz, Karol Szymanowski, Władysław Tatarkiewicz i przyszły pisarz Jarosław Iwaszkiewicz. W tle powstanie styczniowe, później wybuch pierwszej wojny światowej i odzyskanie przez Polskę niepodległości. Wszystko opisuje powieściopisarka Helena Dąbrowska, wcześniej bliska przyjaciółka najstarszego z Wedlów, Karola. Później pałeczkę przejmuje jej wnuczka, wielka miłośniczka wedlowskiej czekolady.

Opis pochodzi od wydawcy

Nie tylko dla miłośników Downton Abbey. I czekolady!

Siedemnastoletnia Joanka Miller dostaje propozycję pracy i wyjeżdża do Berlina. Chlebodawcom podobają się skromność i pracowitość dziewczyny. Nakazują jej solenne wypełnianie obowiązków oraz trzymanie języka za zębami. Panna zamieszkuje przy rodzinie Karola Wedla i wkrótce pochłania ją wir spraw - w tym wyjazd do Warszawy, gdzie słynny cukiernik w 1851 roku zakłada własną cukiernię.

Czas Karola opowiada o początkach i rozwoju najsłynniejszej polskiej firmy. Są Karol i Karolina Wedlowie, ich dzieci Emil i Eleonora, służąca Joanka, kucharka Józefa i wiele osób z pierwszych stron gazet. Są zakupy w sklepie Stanisława Wokulskiego, gdzie panna Eleonora poznaje Izabelę Łęcką. Jest też skromny subiekt Ignacy Rzecki - stały bywalec wedlowskiej pijalni czekolady.

To oparta na faktach ballada o wspaniałych ludziach. Ballada napisana ze swadą, realistyczna, lekko melancholijna i często dowcipna. Oraz pełna obłędnego smaku czekolady!